لی الکترولیت (polyelectrolyte) جهت حذف ناخالصی ها معلق و مواد کلوئیدی موجود در آب و فاضلاب از روش انعقاد و لخته سازی استفاده می شود که لازمه آن، افزودن ماده منعقد کننده می باشد که منجر به خنثی شدن بار ذرات کلوئیدی شده و در نتیجه این ذرات به یکدیگر نزدیک تر شده و تشکیل ذرات درشت تری می دهند. لخته‌های بدست آمده که ذرات معلق و کلوئیدی را به همراه دارند، به حد کافی درشت هستند و به‌ راحتی ته‌‌نشین و صاف می‌شوند. برای کامل کردن این عمل و ایجاد لخته‌های بزرگتر از موادی به نام کمک منعقد کننده - پلی الکترولیت یا پلی اکریل آمید (Polyelectrolyte – Polyacrylamid) استفاده می‌شود که گاهی به صورت مخفف PAM از آنها یاد می شود. پلیمرهای منعقد کننده ، ترکیباتی پلیمری با وزن ملکولی بالا، بر پایه پلی آکریل آمید، محلول در آب هستند که بطور وسیعی بعنوان منعقد کننده، افزایش دهنده سرعت ته نشینی مواد جامد معلق و کلوئیدها و رنگ بری در فرآیندهای تصفیه و تولید مایعات بکار برده می شوند. کاتیون یا آنیون متصل به پیکره شیمیایی پلی آکریل آمید تعیین کننده نوع بار فعال پلیمر می باشد. وزن ملکولی و شدت بار پلی الکترولیتها در فعالیت آنها تاثیر بسزایی دارد. کمک منعقد کننده‌ها با ایجاد پل بین ذرات ریز لخته حاصل کار منعقد کننده‌ها، آنها را به صورت لخته‌های درشت و سنگین در آورده، عمل ته‌‌نشینی را سرعت می‌بخشند. همچنین محدوده pH بهینه را گسترش داده، مقدار مصرف ماده منعقد کننده را کاهش می‌دهند. برخی کاربردهای این دسته از مواد عبارت است از: • کمک منعقد کننده در فرآیند زلال سازی آب خام در تولید آب آشامیدنی و صنعتی • منعقد سازی جامدات معلق و کلوئیدها در فرآیندهای شکر و تغلیظ مایعات • جداسازی جامدات و ترکیبات آلی در آب برگشتی سیستمهای تبرید و حرارتی • جداسازی جامدات ، روغن و گریس و اکسیدهای نامحلول در تصفیه آب برگشتی از بخش نورد در صنعت فولاد • حذف رنگ ، مواد جامد معلق و کلوئیدها در صنایع تولید محصولات پتروشیمی • منعقد کننده در سیستمهای تصفیه پساب های صنعتی و بهداشتی • جداسازی همزمان ذرات سبک چربی و روغن و جداسازی ذرات سنگین در صنایع پالایشگاهی و پتروشیمی (تکنولوژی DAF) • در بخش کشاورزی برای جذب آب و بالا بردن ضریب جذب آب خاک استفاده می­شود.